-
1 uzna|ć
pf — uzna|wać impf vt (orzec słuszność, prawidłowość) to recognize, to acknowlegde- uznać czyjeś argumenty to accept sb’s reasoning- uznać kogoś za niewinnego to find sb innocent- uznać swój błąd to admit one’s mistake- nie uznawać konwenansów to disregard convention- uznała, że musi się z nim rozstać she recognized that she had to leave him- uznać, że wszystko jest w porządku to take sb to be sth- uznała go za nauczyciela she (mis)took him for a teacher- □ uznać dziecko za swoje a. własne Prawo to acknowledge a child (as one’s own), to admit paternityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uzna|ć
См. также в других словарях:
niewinny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, niewinnynni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który nie spowodował czegoś złego, nie zawinił; na którym nie ciąży wina, odpowiedzialność za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewinny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niewinny — niewinnynni 1. «taki, który nie zawinił, nie popełnił nic złego; taki, na którym nie ciąży żadna wina» Oskarżony okazał się niewinny. Uznać kogoś za niewinnego. 2. «nieświadomy zła, bezgrzeszny, czysty, nieskalany; świadczący o takich cechach»… … Słownik języka polskiego
